Tak naprawdę największym wrogiem, z jakim walczy każdy wampir, jest Bestia. O Bestii nie można zapomnieć, nie można jej zagłuszyć, Bestia nigdy, nigdy nie odejdzie.
By istnieć, wampiry potrzebują krwi. Jeśli powstrzymują się od jej picia (z jakiegokolwiek powodu: brak odpowiedniej ofiary, konieczność zachowania pozorów, cokolwiek), zaczynają odczuwać Głód. A Głód drażni Bestię. Im Bestia bardziej rozwścieczona, tym trudniej utrzymać ją w ryzach, a gdy się zerwie, to ona kontroluje Kainitę. Powstrzymać ją to największe i jednocześnie najgorsze wyzwanie.
Bestia jest wszystkim tym, co zwierzęce w wampirze. Siłą, brutalnością, głodem, agresją, instynktem. Nieustannie próbuje wyrwać się z okowów, a powstrzymywanie jej to kwestia silnej woli i samokontroli - a więc mocy umysłu, a nie ciała. Usiłuje wyrwać się na wolność w chwilach, gdy wampir jest zagrożony, głodny, gdy używa swoich Dyscyplin, gdy się pożywia. Nawet gdy uda się ją okiełznać, efekt jest chwilowy - każdy Kainita wie, że Bestia wróci i walka z klątwą zacznie się od nowa.
Gdy Bestia przejmuje kontrolę, wampir nie panuje nad sobą. W zależności od sytuacji może uciekać, ale częściej rzuci się do gardła swojemu przeciwnikowi, jakkolwiek potężny by on nie był, postara się rozerwać go na strzępy czystą fizyczną siłą, wyssać go do ostatniej kropli. Jeśli Szał dopadnie wampira na środku ulicy, Bestia zmusi go do rzucenia się na najbliższego przechodnia i wyssania go, a potem do schwytania następnego i tak dalej, póki Głód nie zostanie nasycony i póki wampir znów Bestii nie opanuje. Z jednej strony ma to pewne korzyści - Bestia jest potężna, daje ciału wampira ogromny zastrzyk sił, z drugiej jednak to ogromne niebezpieczeństwo. Przede wszystkim Bestia nie *myśli*, Bestia działa, więc Kainita może bardzo łatwo zginąć. Po drugie, Szał nierzadko powoduje złamanie Maskarady, czyli ujawnienie swojej prawdziwej natury ludziom, a to powoduje bardzo daleko idące konsekwencje. Wreszcie po trzecie, tak naprawdę najważniejsze: za każdym razem, gdy Bestia przejmuje kontrolę, opanowanie jej staje się trudniejsze, a następny Szał przychodzi szybciej. To oznacza, że każda utrat kontroli to wielki krok w stronę przepaści, na dnie której czyha szaleństwo i zupełne zezwierzęcenie wampira. Wszyscy Kainici mają świadomość nieuchronności takiego losu, i wszyscy właśnie tego obawiają się najbardziej.
Nie można zapomnieć o Bestii, można co najwyżej próbować zagłuszyć jej głos, na przykład angażując się w coś całym sobą, stawiając sobie jakiś totalny cel i dążąc do niego bez oglądania się za siebie, albo oddając się nałogom. Wszystko, byle tylko jak najbardziej opóźnić chwilę, w której Bestia wygra.
